Brugklassen en een bevroren zee

Hoi allemaal! Ik ben hier nu bijna een week, en er is al zoveel gebeurd. Afgelopen donderdag is de introductie begonnen. Die is niet erg vergelijkbaar met die in Nederland, waar je eigenlijk alleen maar van feest naar feest hopt. Dit waren twee dagen vol met informatie, informatie en nog meer informatie.
Ik kreeg een beetje een brugklas gevoel toen ik voor het eerst de Universiteit van Oulu binnenstapte. Je loopt zo'n enorm gebouw binnen, hebt absoluut geen flauw benul waar je heen moet en of er überhaupt logica te vinden is in de plattegrond van de school. Hoe ga je hier ooit de weg vinden?
Maar gelukkig, net zoals in de brugklas, ben je zo gewend. Je schuifelt achter de rest aan en raakt gauw genoeg bevriend met anderen die dezelfde vakken gaan volgen. Net zoals in de brugklas is bijna iedereen alleen, en op zoek naar vriendschap. En die vind je dan ook.
Hoeveel nieuwe mensen ik de afgelopen dagen heb ontmoet kan ik niet navertellen. Je ontmoet je huisgenoten, vrienden van huisgenoten, vrienden van vrienden van huisgenoten, mensen die dezelfde opleiding volgen, die dezelfde vakken nemen als jij, noem maar op. En het fijne aan uitwisselingsstudenten is dat iedereen enthousiast is en interesse heeft in het ontmoeten van nieuwe mensen.
Afgelopen zaterdag was er een introductiemiddag ergens in Oulu, met gekke spelletjes, sauna en snacks. Ik kan je er niet meer over vertellen, omdat ik er niet bij was. De tickets waren binnen no time weg, zodat meer dan de helft van de uitwisselingsstudenten met lege handen achterbleef. Maar daar hebben we iets aan gedaan. Ik plaatste op Facebook een post of de mensen die geen tickets hadden kunnen krijgen, misschien zin hadden om mee naar het strand te gaan. Een reacties die ik daarop kreeg! Het was echt ongelooflijk. We waren met ontzettend veel mensen.
Wat nog ongelooflijker was, was de zee. Ik heb nog nooit zoiets moois gezien. Je zou bijna denken dat ik nog nooit aan zee ben geweest, maar niets is minder waar. Dit was echter anders. Het had de dagen ervoor gesneeuwd, dus buiten het feit dat de zee bevroren was (ja echt!) was ze ook nog bedekt met een dikke laag sneeuw.
De eerste stap die je zet is eng. Je hoofd is het nog steeds niet helemaal eens met wat je ziet, je bent bang dat je erdoorheen gaat zakken. Maar als je opkijkt zie je mijlenver mensen skiien, schaatsen en zelfs fietsen over de zee! Een van de mensen van de organisatie had zelfs verteld dat als het echt goed gevroren heeft, sommige eilanden per bus bereikbaar zijn. Neem dat even in je op. Een hele bus die naar een eiland kan rijden, over zee! Ik heb het gezien en vind het nog steeds raar.
Maar het allermooiste was de zon. Op dit moment schijnt in Oulu de zon van ongeveer elf tot drie uur. We waren er om half twee, toen de zon op zijn hoogste punt (Lees: anderhalve meter boven de horizon) was. Langzaam zagen we de zon in de bevroren zee zakken. Het oranje gelige licht scheen over de glinsterende sneeuw die op de zee lag. Het was prachtig. Natuurlijk waren we daarna helemaal bevroren dus was het tijd voor wat warme choco :)
Zondag hebben we een rondleiding door Oulu gehad. We zagen Toripollissi (de dikke politieagent, een standbeeld) dat over de veiligheid waakt en leerden wat meer over het centrum van Oulu. Het was wederom vooral erg koud.
Zo werd het langzaam maandag, en dus tijd voor de eerste schooldag. Wederom keerde het brugklasgevoel terug. Je stapt het lokaal in en hebt geen idee wat je moet verwachten. Maar het viel mee! De vakken die ik vandaag had lijken me leuk en interessant, en ze doen hier vooral aan essays en presentaties, niet aan examens aan het eind van een vak. Ook wel eens leuk voor de verandering. Waar ik het meest blij van werd was de lunch :) Voor slechts €2.60 kun je kiezen uit drie verschillende menu's die elke dag veranderen. En er is zoveel! Vandaag was er keuze uit lasagne, aardappelen en gehakt of rijst met zalm. Drie keer raden wat ik heb gekozen haha. En je kunt er salade, brood en drinken bij pakken zoveel je wilt!
This is going to be legen... wait for it... dary!

Heihei,

Laura